اگر در حوزه دوربین‌های مداربسته مشغول به کار هستید حتما با استاندارد ONVIF روبه‌رو شده‌اید. این پروتکل در حال حاضر در بیشتر دوربین‌های مداربسته تحت شبکه IP موجود در بازار وجود دارد، لذا داشتن اطلاعات پایه‌ای در مورد این پروتکل فراگیر امری لازم و ضروری است.
پروتکل آنویف دقیقا چیست؟
انویف در واقع یک استاندارد صنعتی در مقیاس جهانی است که قادر است سیستم‌های نظارت تصویری مانند دوربین های مداربسته تحت شبکه، DVRها، NVRها و VMSها را به یکدیگر متصل کند. اکثر دوربین‌های مداربسته IP امروزه به این پروتکل مجهز شده‌اند.
استاندارد ONVIF اولین بار در سال 2008 توسط کمپانی‌های بزرگی چون Axis ،Bosch و Sony ساخته شد. اما در حال حاضر بیش از 500 کمپانی و 5000 محصول به این استاندارد پیوسته‌اند و از آن پشتیبانی می‌کنند. پیش از عرضه پروتکل انویف دوربین‌ها و دستگاه‌های ضبط ویدیویی برند‌های مختلف، قادر به اتصال به یکدیگر نبودند. به همین دلیل کاربران تنها می‌توانند محصولات نظارت تصویری یک برند را خریداری کنند.
تصور کنید که شما یک NVR برند Bosch دارید و می‌خواهید آن را به دوربین مداربسته IP برند هایک ویژن متصل کنید. در حالت عادی به دلیل تفاوت پروتکل‌های این دو برند چنین چیزی امکان‌پذیر نخواهد بود، بنابراین شما به پروتکلی نیاز خواهید داشت که از هر دوی این محصولات پشتیبانی کند. اینجا دقیقا همان‌جاییست که استاندارد انویف وارد می‌شود. درست مانند زبان انگلیسی که زبان مشترک مردم جهان است، ONVIF نیز یک زبان مشترک جهانی بین سیستم‌های نظارت تصویری تحت شبکه محسوب می‌شود.
مزایا و معایت پروتکل ONVIF
پیش از جهانی شدن این استاندارد، توسعه‌دهندگان (Developer) شرکت‌ها مجبور بودند اطلاعات تکنیکی تک تک سازندگان تجهیزات امنیتی را بررسی کرده و شیوه ارتباطی دستگاه‌های آنان را درک کنند. ولی انجام این کار روند توسعه محصول را بسیار کند می‌کرد؛ زیرا توسعه‌دهندگان مجبور بودند با هربار آپدیت محصول شرکت‌ها، بخشی از پروتکل خود را نیز متناسب با آن تغییر دهند.
اما حالا دیگر نیازی به تغییر کد نخواهد بود و پروتکل ONVIF به تنهایی می‌تواند با تمام دستگاه‌ها سازگاری داشته باشد.
به علاوه کاربران و نصاب های دوربین مداربسته‌ای که از این محصولات استفاده می‌کنند نیز در این مسئله ذی‌نفع خواهند بود. در ویدیوی زیر با مثالی کوتاه مزیت پروتکل انویف برای کاربران را توضیح می‌دهیم:
در عین حال این استاندارد با کاهش پیچیدگی یک‌پارچه‌سازی و توسعه درایور‌ها اجرای پروژه نصب و راه‌اندازی دوربین مداربسته را آسان‌تر می‌کند.
مزایا
- قابلیت اتصال محصولات برند‌های مختلف به یکدیگر
- راه‌اندازی آسان در نرم‌افزار‌های مدیریت ویدیو
- سازگار با بیش از 5000 دروبین تحت شبکه
- پشتیبانی اکثر برند‌های سازنده
- توسعه مداوم پروتکل
- پشتیبانی مناسب
در کنار این‌‌ها این پروتکل معایبی نیز دارد. به طور مثال بعضی از قابلیت‌های دوربین‌های مداربسته IP مانند تحلیل ویدیویی لزوما توسط این پروتکل پشتیبانی نمی‌شوند. همینطور با اینکه بعضی دستگاه‌ها دارای این استاندارد هستند ولی در عمل می‌بینیم که درست کار نمی‌کنند.
معایب
- عدم پشتیبانی مناسب از کدک H.265
- عدم سازگاری با برخی قابلیت‌های تحلیل ویدیو
- سیاست نامناسب در برابر دستگاه‌های مدعی به مجهز بودن این پروتکل
- گزارش‌های جزئی در عدم سازگاری دستگاه‌ها با پروتکل
- پروفایل‌های پروتکل ONVIF
بسته به نسخه‌ای از پروتکل که سازندگان استفاده کرده‌اند می‌توان قابلیت‌های دیگری مانند اعلان‌ها، صدا و کنترل گردش دوربین را نیز کنترل کرد. دو نوع نسخه برای ONVIF تعریف شده است: یکی نسخه 1.x و دیگری نسخه 2.x که اولی دیگر تقریبا استفاده نمی‌شود.
ورژن دوم دارای چندین پروفایل است که در ادامه به معرفی آن‌‌ها خواهیم پرداخت:
پروفایل S: این پایه‌ای ترین نوع پروفایل دوربین‌هاست که وظیفه پشتیبانی از پخش ویدیو‌ها از دوربین به ضبط‌کننده/مانیتور را دارد.
پروفایل G: این پروفایل کمک می‌کند تا بتوانیم حافظه دوربین را کنترل کنیم. به طور مثال در صورتی که ویدیویی از دوربین بر روی کارت حافظه آن ذخیره شده باشد و نیاز باشد که ما به کمک نرم افزار‌های مدیریتی به آن دسترسی پیدا کنیم این پروفایل به کمک ما می‌آید.
پروفایل Q: به کمک ای پروفایل می‌توانیم دوربین‌های موجود در شبکه را شناسایی کنیم و همینطور پسورد‌های امن‌تری تعریف کنیم.
پروفایل C و A: این پروفایل‌ها برای پشتیبانی از کنترل دسترسی هستند.
پروفایل T: این پروفایل در سال 2017 راه‌اندازی شده و هنوز نمی توان گفت که به اندازه کافی قابل اطمینان است. اما وظیفه آن به طور کلی پشتیبانی از قابلیت‌های زیر می‌باشد:
- استاندارد H.265
- تشخیص حرکت
- تحلیل شرایط
- متادیتا ویدیویی پیشرفته
- ورودی‌های دیجیتال
- خروجی‌های رله
نتیجه‌گیری
با اینکه پروتکل‌های دیگری نظیر PSIA نیز پیش از ONVIF عرضه شده بودند ولی هیچ‌کدام به این اندازه توانایی پشتیبانی از محصولات سازندگان را نداشته و کم کم به حاشیه کشیده شدند. لذا با وجود معایت اندکی که برای این استاندارد برشمردیم نمی‌توان از فراگیری این فناوری در سطح جهان چشم‌پوشی کرد.