تکنولوژی DLNA چیست؟

اگر تا حالا سعی به تماشای فیلم دوربین مداربسته در تلویزیون یا کامپیوتر کرده باشید حتما با فناوری DLNA آشنایی دارید. این تکنولوژی فراگیر که چندان هم شناخته شده نیست به شما اجازه می‌دهد تا فایل‌های تصویری خود را از هارد یا کارت حافظه بر روی دستگاه‌های دیگر شبکه خانگی پخش کنید، بدون اینکه نیاز باشد اطلاعات زیادی در مورد کدک ویدیوها و فرمت آن‌ها داشته باشید. 

کلمه DLNA مخفف Digital Living Network Alliance می‌باشد و اولین بار در سال ۲۰۰۳ به منظور تعریف ساختار ارتباطات بین دستگاه‌ها توسط شرکت سونی عرضه شد. پیش از ظهور DLNA ایجاد یک شبکه خانگی کاری بسیار دشوار و اغلب اوقات ناموفق بود. فناوری DLNA به کمک پروتکلی که تعریف کرد این فرایند را بسیار ساده کرده است. بدین ترتیب تمام دستگاه‌های برندهای مختلف که دارای گواهی DLNA باشند می‌توانند به راحتی به یکدیگر متصل شده و کار کنند. در واقع این فناوری چیزی شبیه استاندارد جهانی ONVIF است که توسط شرکت‌های مطرح دوربین مداربسته ارائه شده و این امکان را به تمام دوربین‌ها و لوازم امنیتی سازگار با این استاندارد می‌دهد تا بدون هیچ دردسری به یکدیگر متصل شوند.

شیوه کار تکنولوژی DLNA 

این تکنولوژی دستگاه‌های چند رسانه‌ای را به ۱۰ رده اصلی و سه زیر رده کلی تقسیم می‌کند: 

ده دسته اصلی: 

Players – Servers – Upload – Push controller – Protected Streaming – Renderes – Controllers – Download – Printers – Vidipath 

سه زیر دسته کلی: 

• دستگاه‌های شبکه خانگی مانند کامپیوترها، تلویزیون‌ها و کنسول‌های بازی 

• دستگاه‌های قابل حمل دستی مانند گوشی‌های هوشمند، تبلت‌ها و دوربین‌های دیجیتالی 

• دستگاه‌های زیرساختی مانند روتر و هاب 

رده دستگاه‌ها بر اساس میزان قابلیت‌هایی که دارند مثل امکان ذخیره‌سازی و کنترل و پخش مدیا تعیین می‌شود نه بر اساس نوع محصول. به همین دلیل بعضی از محصولات به طور هم‌زمان در چند کلاس متفاوت قرار می‌گیرند. به طور مثال بعضی از تلویزیون‌هایی که دارای گواهی DLNA هستند هم به عنوان Digital Media Player و هم به عنوان Digital Media Renderer دسته بندی می‌شوند. 

تمام دستگاه‌هایی که دارای گواهی DLNA هستند برای پیدا کردن و ایجاد ارتباط با یکدیگر از UPnP استفاده می‌کنند. بدین ترتیب زمانی که یکی از این دستگاه‌ها را به روتر متصل می‌کنید باید حتما در لیست دستگاه‌های دارای گواهی DLNA ظاهر شود. به کمک این فناوری اگر می‌خواهید بدون DVR/NVR دوربین مداربسته را به تلویزیون وصل کنید، می‌توانید کامپیوتری که از این گواهی پشتیبانی می‌کند را تبدیل به سرور کرده و بدین ترتیب دوربین مداربسته یا کنسول بازی خود را روی آن کامپیوتر استریم کنید. به علاوه برای آسان‌تر شدن کار، کنترلرهایی مثل تبلت یا اسمارت فون‌ها نیز می‌توانند جهت کنترل کردن محتوایی که روی کامپیوتر نمایش داده می‌شود استفاده شوند.

در صورتی که می‌خواهید ویدیوهای دوربین مداربسته را بر روی کامپیوتر یا تلویزیون استریم کنید استفاده از DLNA یکی از روش‌های پر کاربرد در این موضوع می‌باشد. با مراجعه به مقاله روش‌های اتصال دوربین مداربسته به تلویزیون بیشتر دراین مورد بخوانید. 

چالش‌های کار با تکنولوژی DLNA 

از آنجایی که امروزه بیش از ۴ میلیارد دستگاه الکترونیکی اعم از تلویزیون‌ها، پلیرهای بلوری، ذخیره‌ساز‌ها، کنسول‌های بازی، اسمارت فون‌ها و تبلت‌ها دارای گواهی DLNA هستند، بعید نیست که شما هم یکی از این دستگاه‌ها را در خانه داشته باشید. البته بسته به کارخانه‌ای که هر کدام از این دستگاه‌ها را تولید می‌کند یکی از برندهای منتسب به DLNA روی محصول زده شده است. برند DLNA شرکت ال جی LG با نام SmartShare، شرکت فیلیپس Philips با نام SimplyShare و برند سامسونگ Samsung با نام AllShare شناخته می‌شود. با اینکه هر کدام از این برندها نام متفاوتی دارند ولی در نهایت همه از یک تکنولوژی پیروی کرده و با یکدیگر سازگارند. 

اگر کامپیوتر یا گوشی هوشمند شما جدید باشد قطعا دارای گواهی دی ال ان ای بوده و قابل اتصال به بقیه دستگاه‌های شبکه می‌باشد. اما قدیمی بودن گوشی یا تبلت شما هم جای نگرانی ندارد؛ زیرا هم‌چنان راهی برای تبدیل کردن آن به سرور وجود داشته و آن نصب برنامه‌هایی مانند Plex، Twonky، TVersity و یا ویندوز مدیا پلیر است. 

 

جدای از وجود برندهای متفاوت، مسئله دیگری که DLNA در آن دچار چالش می‌شود کدک ها هستند. تنظیمات DLNA تنها تعداد محدودی از فرمت‌های شناخته شده ویدئویی مانند WMA، MP3، FLAC، AVI و MKV را می‌شناسد و باقی فرمت‌ها را ساپورت نمی‌کند. حتی فرمت‌های ساپورت شده هم ممکن است در شرایطی که بیت ریت یا دیگر جزییات ویدیو با DLNA هم‌خوانی نداشته باشد شناسایی نشوند. 

آیا دوران DLNA به سر رسیده است؟ 

این فناوری ده‌ها سال پیش زمانی که تنها راه استریم ویدیو با تلویزیون از راه کابل بود عرضه شده و راه درازی را آمده است. امروزه سایت‌های زیادی در حال استریم کردن فایل‌های صوتی و تصویری (اسپاتیفای و نتفلیکس) در سرتاسر جهان هستند و توانسته‌اند هدف اصلی ساخت DLNA را بسیار ساده‌تر برآورده کنند. به طوری که حتی شرکت سونی که خود سازنده این فناوری می‌باشد اصلا چنین قابلیتی را در پلی استیشن ۴ خود در نظر نگرفته است. با این حال اگر یک دنیا فایل در هارد درایوتان دارید و نمی‌دانید با آن‌ها چه کنید، امتحان کردن DLNA ضرری برایتان ندارد. البته باید محدودیت‌های این روش قدیمی‌تر را نیز در نظر بگیرید و با کمی آزمون و خطا به دنبال بهترین اجزا و سرورهای نرم‌افزاری برای کار خودتان بگردید.